بررسی مکان گزینی بهینه رستوران های سنتی در جذب گردشگران شهری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

استفاده بهینه از مکان های مناسب برای توسعه و احیای گردشگری غذایی باید در برنامه ریزی های گردشگری شهری مورد توجه قرار گیرد. با توجه به گردشگرپذیر بودن شهر تبریز، نیاز به مکان یابی رستوران­ های سنتی احساس می شود. با عنایت به نبود برخی عوامل، از جمله نزدیک نبودن رستوران ­های مرغوب، نزدیک نبودن رستوران ها به سایت ­های تاریخی، تفریحی، گردشگری، نزدیک نبودن به مراکز خرید، عدم نزدیکی به راه ­ها و شبکه حمل ونقل عمومی، ضرورت توجه به شناسایی و ارزیابی مکان های مناسب جهت ایجاد رستوران ها در برنامه ریزی های گردشگری شهری وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مکان ­های بهینه رستوران ­های سنتی در جذب گردشگران به شهر تبریز، در پی پاسخگویی به این سوال است که کدام یک از مکان­ های شهری از شرایط بهتری برای احداث رستوران­ های سنتی برخوردار هستند. برای نیل به این هدف، از مدل­ های کمی، رتبه بندی شاخص ها و معیارها و بهره گیری از نظر کارشناسان و آگاهان محلی استفاده شد و سپس با بهره گیری از مدل­ های پرومته وAHP و SAW، گزینه ­های مورد نظر رتبه بندی و بهینه ترین مکان جهت تاسیس رستوران سنتی مشخص گردید و همچنین محاسبات آماری در نرم افزارهایEXPERT CHOIC EXCEL و و VISUAL PROMETHEE انجام شد. با توجه به معیارهای موردنظر در این پژوهش معیار اقتصادی رتبه اول و معیار همجواری رتبه دوم را به خود اختصاص داد. براساس این معیارها، رستوران های مورد مطالعه که ۲۱ رستوران سنتی شهر تبریز است، به ترتیب اولویت بندی شدند. براساس تحلیل های انجام گرفته شده رستوران ائل گلی در تکنیک پرومته و رستوران قرآنی بر اساس تکنیک saw رتبه نخست را به خود اختصاص دادند. نتایج بررسی ها همچنین نشان داد که در ارزیابی مکان های بهینه رستوران های سنتی شهر تبریز، مهم ترین معیاری که رتبه اول را به خود اختصاص داد، مربوط به مکان های مستعد به احداث با وزن ۰.۱۱۴ (که از زیرمعیارهای اقتصادی بود) و معیار تراکم گردشگران از زیرمعیارهای اجتماعی بود و با وزن ۰.۰۶۳ در رتبه ۸ قرار گرفت.