تاثیر فعالیت های فوق برنامه در مدارس بر رشد شخصیتی و اجتماعی دانش آموزان

فعالیت های فوق برنامه به عنوان یکی از اجزای مکمل فرآیند آموزشی در مدارس، نقشی اساسی در رشد همه جانبه دانش آموزان ایفا می کنند. این فعالیت ها که خارج از چارچوب دروس رسمی و برنامه درسی پایه اجرا می شوند، بستر مناسبی را برای ارتقاء مهارت های فردی، اجتماعی، عاطفی و اخلاقی دانش آموزان فراهم می سازند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر رشد شخصیتی و اجتماعی دانش آموزان مقاطع مختلف تحصیلی است. در این تحقیق، با استفاده از روش توصیفی–تحلیلی و بهره گیری از ابزار پرسش نامه محقق ساخته، میزان تاثیر انواع فعالیت های فرهنگی، هنری، ورزشی و علمی بر ابعاد مختلف شخصیت و تعاملات اجتماعی دانش آموزان مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها حاکی از آن است که مشارکت دانش آموزان در فعالیت های فوق برنامه با تقویت حس مسئولیت پذیری، افزایش اعتمادبه نفس، ارتقاء مهارت های ارتباطی، بهبود خودآگاهی و رشد مهارت های همکاری گروهی همراه است. همچنین مشخص شد که این فعالیت ها در کاهش انزواطلبی، افزایش مشارکت اجتماعی، و گسترش حس تعلق به مدرسه و جامعه نقش موثری دارند. مشارکت مستمر و هدفمند در چنین فعالیت هایی می تواند زمینه ساز ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان شود و آنان را برای ایفای نقش های اجتماعی آینده آماده تر سازد. از سوی دیگر، مشارکت در برنامه های متنوع فوق برنامه فرصت بروز استعدادها، تمرین مدیریت زمان، تجربه تصمیم گیری های فردی و گروهی، و مقابله با چالش ها را فراهم می سازد. این پژوهش پیشنهاد می کند مدیران و معلمان با برنامه ریزی اصولی و شناخت نیازهای واقعی دانش آموزان، زمینه مشارکت فعال آنان در فعالیت های غیررسمی مدرسه را فراهم آورند. نتایج این مطالعه می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، والدین، مشاوران و مربیان در جهت طراحی محیط های یادگیری غنی تر و اثربخش تر مفید باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه ، رشد شخصیتی ، رشد اجتماعی ، دانش آموزان.