تاثیرریزساختارروکش کامپوزیتی سوپرآلیاژپایه کبالت استلایت 6- کاربید بورتولید شده به روش جوشکاری GTAW برمقاومت به خوردگی درمحیط نمکی

درتحقیق حاضرهدف بررسی تاثیرریزساختارروکشهای کامپوزیتی ایجادشده ازیک الیاژپایه کبالت به همراه فازتقویت کننده کاربید بوربررفتارخوردگی این روکش ها درمحیط نمکی بوده است بدین منظورروکش هایی ازکامپوزیت استلایت 6وکاربید بورB4C تولید شده درنسبت های مختلف کاربید بورنسبت به استلایت 6 دردوحرارت ورودی کاملا متفاوت تحت فرایند جوشکاری GTAW برروی زیرلایه هیی ازفولادساده کربنی ایجادگردید ضمن بررسی میکروسکوپی نوری ازسطحمقطع روکش مقاومت به خوردگی روکش ها درمحلول استاندارد3/5 درصدوزنی NaClموردارزیابی ومقایسه قرارگرفت نتایج حاصل ازبازرسی نمونه ها نشان داد که لایه های روکش شده عمدتا شامل کاربیدهای نوع M23C6 وفاززمینه غنی ازکبالت Y که مربوط به الیاژ استلایت و همچنین کاربیدهای بور که به عنوان فازتقویت کننده به روکش ها اضافه شده بودند می باشد اما مشخصات ریزساختاری درروکشهای حاصله تحت دوحرارت ورودی مختلف کاملا متفاوت بوده است این مشخصات عمدتا شامل مورفولوژی کاربیدهای بوروهمچنین اندازه دندریت های فاز زمینه بوده است به منظور ارزیابی مقاومت به خوردگی ازمون پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و ارزیابی های امپدانس الکتروشیمیایی برروی نمونه ها انجام گرفت نتیاج حاصل ازبررسی ها نشان داد که درروکشهایی که ذرات تقویت کننده کاربید بوربه صورت جامد باقی ماندند به دلیل ریزساختارریزتر و همگن تروهمچنین عدم ذوب شدن کاربیدهای بورمقاومت به خوردگی نسبت به نمونه هایی که درآنها ذرات تقویت کننده ذوب گردیده بودند بالاتر بوده است علاوه براین مشاهده شد که با افزایش درصد کاربید بور درروکشها چگالی جریان خوردگی و متعاقبا مقاومت به خوردگی روکشها افزایش یافته است

کلیدواژه ها:

روکش کاری ، استلایت 6 ، کاربیدبور ، مقاومت به خوردگی