مفهوم و ضرورت رویکرد مانایی آبخیز

اگرچه وضعیت سلامت و پایداری حوزه آبخیز برآمده از معیارهای مرتبط تا حد زیادی بررسی شده است، لکن مانایی حوزه آبخیز در یک وضعیت مشخص از سلامت و پایداری حوزه آبخیز به مفهوم برجایی یک بوم سازگان در یک حالت پایدار یا ناپایدار، زیستا یا نازیستا، کشسان یا غیرکشسان برای تبیین سیاست های تنظیمی مدنظر قرار نگرفته است. لذا ارزیابی وضعیت حوزه آبخیز و تغییرپذیری آن در طول زمان با در نظرگیری مدت زمان ماندن در آن وضعیت خاص ضروری است که در بحث های مدیریتی و تصمیم گیری های آینده و تبیین سیاست ها استفاده شود. بر این اساس، در پژوهش حاضر، مفهوم سازی مانایی آبخیز به منظور ارائه خط مشی های لازم برای مدیریت الگویی بوم سازگان های آبخیز برنامه ریزی شده است. با مشخص شدن وضعیت مانایی آبخیز نقاط قوت و ضعف موجود در سامانه آبخیز شناسایی و زیرآبخیزهای با مانایی های مختلف شناسایی خواهند شد. هم چنین عوامل تنش زا و مختل کننده عملکرد هر حوزه آبخیز شناسایی و با تکیه بر ظرفیت ها و پتانسیل های حوزه آبخیز و اتخاذ یک رویکرد مدیریتی مناسب، مانایی حوزه آبخیز در یک شرایط پایدار بیش تر و بازیابی تعادل آن تسهیل خواهد شد. از نتایج حاصل از این پژوهش می توان برای بهبود سلامت و پایداری حوزه آبخیز از طریق رویکردهای مدیریتی متناسب و کاربردی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

خدمات بومسازگان ، مانایی بومشناختی ، مدلسازی مدیریت آبخیز ، مدیریت جامع آبخیز