بررسی اثرات پروبیوتیک بومی بر عملکرد، پاسخ ایمنی، ریخت شناسی و جمعیت لاکتوباسیلوسی روده جوجه های گوشتی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پروبیوتیک های بومی شامل لاکتوباسیلوس روترئی و لاکتوباسیلوس سالیواریوس جدا شده از مرغ ها و اردک بومی به صورت سویه های تکی (Plr۲) و ترکیبی (Plr۹, Plr۱۰, Plr۱۱, Plr۱۲) بر ویژگی های عملکردی، پاسخ ایمنی و جمعیت لاکتوباسیلوسی روده در ۵۱۲ جوجه گوشتی نر نژاد راس ۳۰۸ بود. نتایج نشان داد که از نظر میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل تفاوت معنی داری بین تیمارهای پروبیوتیکی مورد استفاده مشاهده نشد. بررسی آنتی بادی تولیدی علیه SRBC تزریق شده در ۳۰ روز اول پرورش نشان داد که ترکیب پروبیوتیکی Plr۱۲ منجر به افزایش معنی داری IgG در مقایسه با شاهد گردید (۰۱/۰>P). پاسخ ثانویه در افزایش میزان این آنتی بادی در ۴۲ روز پس از تزریق SRBC با قدرت بیشتری همراه بود و در تمام ترکیبات پروبیوتیکی مورد استفاده به طور معنی داری نسبت به شاهد مشاهده گردید (۰۱/۰>P). بررسی جمعیت لاکتوباسیلوسی سکوم جوجه های گوشتی مورد مطالعه نیز حاکی از آن بود که سویه های ترکیبی Plr۹، Plr۱۱ و Plr۱۲ سبب افزایش معنی دار جمعیت این باکتری های مفید در مقایسه با شاهد و بیوپول (پروبیوتیک تجاری) گردید (۰۱/۰>P). مطالعه حاضر مشخص کرد که باکتری های با قابلیت پروبیوتیکی جدا شده از جمعیت میکروبی موجود در دستگاه گوارش طیور بومی، چه به صورت تکی و چه در ترکیب با هم این پتانسیل را دارند که به عنوان یک مکمل غذایی باارزش، جایگزین آنتی بیوتیک ها و پروبیوتیک های تجاری در تغذیه طیور شوند.

کلیدواژه ها:

پاسخ ایمنی ، پروبیوتیک ، جمعیت میکروبی ، جوجه گوشتی ، ریخت شناسی روده