ارائه مدل اثر یادگیری زدایی بر عملکرد سازمانی با میانجیگری سرمایه فکری در میان کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان ایران

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اثر یادگیری زدایی بر عملکرد سازمانی با میانجیگری سرمایه فکری کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان ایران انجام گرفت. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان ایران تشکیل دادند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۳۸۴ نفر از کارکنان از طریق پرسشنامه حضوری و آنلاین با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و نتایج آن با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار ایموس محاسبه و مدل نهایی ارایه گردید. پایایی پرسشنامه های یادگیری زدایی ناوارو و پلو(۲۰۰۸)، سرمایه فکری بونتیس (۱۹۹۸) و عملکرد سازمانی ویناند و همکاران (۲۰۱۴) با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۳، ۹۶ و ۹۷ درصد محاسبه و تایید شد. نتایج حاکی از برازش مناسب مدل مبنی بر تاثیر تمامی مسیرهای مدل پیشنهادی پژوهش بود. یادگیری زدایی از طریق سرمایه فکری، اثر مثبت و معناداری بر ارتقای عملکرد سازمانی داشته و بیشترین اثر مربوط به اثر به یادگیری زدایی بر سرمایه فکری با میزان اثر ۹۶ درصد بود. بر اساس این یافته ها به مدیران کل ورزش و جوانان استان های ایران توصیه می گردد با اجرای موضوع یادگیری زدایی در میان کارکنان و حذف دانش قدیمی و ارائه دانش جدید که منجر به افزایش سرمایه های فکری در سازمان خواهد شد، عملکرد سازمانی کارکنان را در شرایط متغیر کنونی بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، عملکرد سازمانی ، ادارات کل ورزش و جوانان