مدیریت نسل Z در مدارس

نسل Z که به طور تقریبی بین سال های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ میلادی متولد شده اند، اکنون جمعیت غالب مدارس را تشکیل می دهند. این نسل با فناوری های دیجیتال رشد کرده و سبک های یادگیری، انتظارات و ارتباطات متفاوتی نسبت به نسل های پیشین دارند. مدیریت موثر این نسل در مدارس مستلزم درک دقیق ویژگی های روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی آنان است. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، چالش ها و فرصت های مدیریت نسل Z در محیط های آموزشی بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که نسل Z به یادگیری خودمحور، بازخورد سریع، عدالت آموزشی و استفاده از فناوری های نوین تمایل دارد. همچنین این نسل نیازمند فضای مدرسه ای باز، امن و انعطاف پذیر است تا استعدادهای فردی خود را در آن شکوفا کند. از سوی دیگر، مدیران مدارس که اغلب متعلق به نسل های پیشین هستند، در مدیریت این تفاوت ها با چالش هایی نظیر شکاف ارتباطی، تعارض ارزشی و ناتوانی در بهره گیری از ابزارهای دیجیتال مواجه اند. راهکارهایی مانند به کارگیری شیوه های مدیریتی مشارکتی، آموزش معلمان در حوزه روان شناسی نسل جدید، به روزرسانی زیرساخت های فناورانه، و ارتقای هوش فرهنگی مدیران می تواند در کاهش تنش ها و افزایش بهره وری محیط مدرسه موثر واقع شود. در نهایت، نتیجه گیری مقاله بر اهمیت تغییر رویکردهای مدیریتی سنتی و حرکت به سوی مدیریت انسان محور، فناورمحور و آینده نگر در مدارس تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

نسل Z ، مدیریت آموزشی ، فناوری در آموزش ، شکاف نسلی ، مدارس هوشمند ، روان شناسی نسل جدید ، مشارکت پذیری ، تحول مدرسه ای.