رابطه ی ب ین تدریس تحول آفرین با خوش بینی سازمانی معلمان دوره ابتدایی شهرستان هشترود

پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین تدریس تحول آفرین با خوشبینی سازمانی معلمان دوره ابتدایی شهرستان هشترود می باشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، میدانی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان هشترود (اعم از رسمی و غ یر رسمی) در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ تشکیل میدهند؛ که تعدادشان ۴۸۶ نفر(۲۹۴ زن و۱۹۲ )مرد می باشد. برای تعیین حجم نمونه پژوهش از جدول کرجسی و مورگان استفاده شده و تعداد ۲۱۵ نفر(۱۳۰ زن و۸۵ )مرد به عنوان نمونه، با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه خوش بینی سازمانی سلیگمن ( ۱۹۹۸ ) وپرسشنامه تدریس تحول آفرین (بوچامپ، ۲۰۱۰) می باشد. روایی ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش به تایید اساتید دانشگاه و متخصصان آموزشی رسیده است و برای ارزیابی پای ایی ابزارها نیز از تکنیک ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که به ترتیب ۹۴۳/۰ و۹۴۵/۰ برآورد شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (فراوانی ، میانگین، انحراف استاندارد و...) و آمار استنباطی دادهها (رگرسی ون خطی ساده و رگرسیون چندگانه به روش همزمان) با است فاده از نرمافزار spss۲۶ استفاده گردیده است. یافتههای پژوهش نشان داد که رابطه بین تدریس تحول آفرین و خوشبینی سازمانی ۳۰۶/۰ بود. همچنین نتایج نشان داد که اگر یک واحد به میزان توجه فردی اضافه شود مقدار ۲۵۸/۰ بر نمره خوشبینی سازمانی اضافه میشود. نتایج نشان می دهد که بین استفاده از تدریس تحولآفرین توسط معلمان و خوش بینی سازمانی آن ها رابطه مثبت وجود دارد. از بین ابعاد تدریس تحولآفرین، توجه فردی بر خوشبینی سازمانی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس تحول آفرین ، خوشبینی سازمانی