بررسی افزایش استحکام اتصال غیرمشابه منیزیم به آلومینیوم درفرآیند جوشکاری لبه روی هم اصطکاکی اغتشاشی FSLW باتغییر موقعیت ورق

استفاده ازفلزات الومینیم و منیزیم با چگالی بسیارکمتر ازفولاد باعث شده است درسالهای اخیراستفاده ازآنها درساخت وسایل حمل و نقل مانند هواپیما کشتی و خودرو به شدت افزایش یابد فرایندجوشکاری اصطکاکی اغتشاشی یکی ازفرایندهای نوین و بسیارمناسب دراتصال فلزات غیرهمجنش محسوب میشود درفصل مشترک اتصال فلزات غیرهم جنس درفرایند FSW ترکیبات بین فلزی ایجادمیگردد که اثرات بسیارمهمی درخواص نهایی اتصالاتدارد عموما ترکیبات بین فلزی دارای سختی بالا و انعطاف پذیری کم هستند و نسبت به جوانه زنی و رشدترک بسیارمستعد محسوب میشوند دراین تحقیق اتصالات FSW الومینیم و منیزیم با طرح اتصال لبه روی هم Lap) موردبررسی قرارگرفته است نوع ورق بالایی وهمچنین پیشرویا پسرو بودن لبه ورق بالایی به عنوان متغیرهای جوشکاری درنظر گرفته شده است نتایج نشان دادباقراردادن ورق منیزیم به عنوان ورق بالایی میتوان استحکام اتصال را افزایش داد ازطرف دیگرقرارگیری لبه ورق بالایی درسمت پسرو نیزباعث ایجاداتصالات بااستحکام بالایی میگردد که علت آن کاهش اثرهوکدراتصال لبه روی هم است بررسی های ریزساختاری نشان داد درفصل مشترک لایه های الومینیم و منیزیم ترکیبات بین فلزی ایجادمیگردد که پس ازجوشکاری دراثرتنشهای پسماند ترکهای عرضی و طولی درلایه بین فلزی Al3Mg2 ایجادمیگردد

کلیدواژه ها:

ترکیبات بین فلزیIMC ، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشیFSW ، ترک ، آلومینیوم ، منیزیم