تحلیل، بررسی و آنالیز طرح تعدیلگری سرمایه گذاری زیر بنایی و تاثیر آن بر عملکرد نوآورانه و فناورانه کارکنان با استفاده از مدل EFQM۲۰۲۰

این مقاله که با هدف بررسی رابطه ابعاد نوآوری کارکنان بر عملکرد کارکنان واحد صادرات با در نظر گرفتن نقش تعدیلگری سرمایه گذاری زیرساختی انجام گرفته است. از نظر روش، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران و کارشناسان (کارکنان) بازرگانی است که با استفاده از فرمول کوکران و تعداد ۱۲۷ نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه ای استاندارد برای متغیرهای نوآوری کارکنان، عملکرد کارکنان و سرمایه گذاری زیرساختی براساس مدل EFQM۲۰۲۰ می باشد که برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برابر ۰.۹۵۰ برآورد گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss۲۶ و Smart Pls۴ انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از بین فرضیات پژوهش سرمایه گذاری زیرساختی رابطه بین نوآوری و فناوری کارکنان و عملکرد کارکنان واحد صادرات را تقویت نمود. همچنین از بین ابعاد نوآوری کارکنان، تحقق ایده بر عملکرد کارکنان تاثیر معنی دار داشت ولی تولید و ارتقای ایده بر عملکرد کارکنان واحد صادرات تاثیرگذار نبود.

کلیدواژه ها:

نوآوری کارکنان ، عملکرد کارکنان ، سرمایه گذاری زیرساختی ، کولموگروف اسمیرنوف