بررسی رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان با نقش میانجی یادگیری محوری و هویت اخلاقی (مطالعه موردی: کارخانه آلومینیوم ایران)

بیش از دو دهه است که مفاهیم 'سبز' به موضوع محوری در کلیه فعالیت های کسب و کار تبدیل شده است. از سوی دیگر فشار رقابتی دنیای کسب و کار معاصر، کسب مزیت رقابتی عملکرد نیروی انسانی به عنوان مهم ترین دارایی سازمان را به یکی از مهم ترین عوامل در ایجاد تمایز و کسب مزیت رقابتی برای شرکت ها تبدیل کرده است. در چنین شرایطی بهبود عملکرد سازمان و حرکت به سمت مفاهیم 'سبز' که به شکل رفتارهای سبز کارکنان منتهی می شود، راه حل موثری برای بهبود عملکرد سازمانی است. با توجه به توضیحات کارکنان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مسئولیت مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سبز کارکنان با نقش میانجی یادگیری محوری و هویت اخلاقی انجام شده است. رویکرد پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ایران (الومینیوم) به تعداد ۸۸ نفر می باشد که به نحوی در این پژوهش به صورت تمام شمار انتخاب شده است. پرسشنامه استاندارد غیر تصادفی و در دسترس شامل ۴ و ۲۵ گویه است که در این مطالعه برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روش روایی محتوا روایی سازه مورد تایید قرار گرفته است. ارزیابی پایایی پرسشنامه با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ بیش از ۰.۷ به دست آمد که نشان می دهد پرسشنامه از پایایی مطلوبی برخوردار است. همچنین میزان پایایی ترکیبی نیز بالاتر از سطح مطلوب به دست آمد. برای آزمون فرضیات از تکنیک حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که مدیریت مسئولانه منابع انسانی تاثیر مثبتی بر یادگیری محوری دارد، مدیریت مسئولانه مدیریت منابع انسانی تاثیر مثبتی بر هویت اخلاقی دارد، یادگیری محوری تاثیر مثبتی بر رفتار سبز کارکنان دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت مسئولانه ، منابع انسانی ، هویت اخلاقی ، یادگیری محوری ، رفتار سبز کارکنان