فرزندآوری در آموزه های دینی (آیات و احادیث)

مسئله میزان جمعیت در بین امت اسلامی موضوع مهمی است که آثار و تبعات گسترده سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... در پی دارد و تتبع در تعالیم حیاتبخش اسلام نشان میدهد که فرزندآوری، تکثیر نسل و افزایش جمعیت، مطلوبیت بسیاری از منظر آموزه های دینی دارد؛ چراکه افزایش موالید زمینه ساز تحقق آرمان دین خدا و پیامبر مهربانی و پر شدن زمین از یکتاپرستی و عدالت است. اما در جهان امروز یکی از آسیب های تمدن جهانی که در تمام جوامع بشری تهدید و انحطاط خانواده و فرزندآوری است و تمام دلسوزان و اندیشمندان اجتماعی و دینی در تالشاند برای ارائه راهکارهایی برای حل این معضل اجتماعی اند. در مقابل صاحبان زر و زور با اندیشه های لیبرال و اومانیستی درصدد انحالل خانواده هستند تا رشد جمیعت را با سیاست و اندیشه های مدیریت کنند. درحالی که وجود فرزندان در خانواده آثار و فواید جسمانی و روحی-روانشناختی فراوانی برای والدین به دنبال دارد. خانواده هایی که از نعمت فرزند برخوردارند، بیش از خانواده های بدون فرزند از زندگی لذت می برند. در این تحقیق توصیه به فرزندآوری و تبیین برکات آن در زندگی از نگاه اسلام، فرهنگ ایران و یافته های دانش تجربی، اشاره به بخش مهمی از جنبه های کیفیت زندگی افراد در خانواده دارد. وجود فرزندان در خانواده بر ساحته های مختلف زندگی اثر می گذارد، از جمله مشکلات و ناهمواری ها، عامل قدرت والدین، سلامت جسمی و شادکامی والدین، استحکام بنیان خانواده، ارتقای شخصیت انسانی و... که در ادامه به بررسی برخی آثار و برکات فرزندآوری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

فرزند آوری ، آموزه های دینی ، آیات ، روایات