فرزندآوری و افزایش جمعیت

جمعیت یک سرمایه اجتماعی می باشد که هر جامعه ای برای پیشرفت به آن نیاز دارد. افزایش زاد و ولد و جوانی جمعیت افزون بر اقتدار و پیشرفت جامعه، کیان خانواده را محکم تر می سازد و سبب ارتقای سلامت روحی و روانی می شود. خانواده های تک فرزند گسست بیشتری نسبت به خانواده های دارای چند فرزند دارند و خانواده های دارای چند فرزند ابراز عاطفه و مهرورزی بیشتری از خود نشان می دهند. کاهش جمعیت یکی از مشکلات تهدید کننده ی هر جامعه ای محسوب می شود. بررسی های فقهی و مطالعات دینی بسیاری در رابطه با افزایش جمعیت وجود دارد. مطالعات دینی نشان می دهد که آیات و روایات در وجوب شرعی افزایش جمعیت تاکیدی ندارد اما با توجه به مصالح و مفاسد و آسیب های تک فرزندی می توان به مزایای فرزندآوری و افزایش جمعیت فکر کرد و تکثیر نسل و افزایش جمعیت را مهم شمرد. روش پژوهش مقاله، توصیفی-تحلیلی بر پایه مطالعات اسنادی می باشد، حال این سوال پیش می آید که وجوب فرزندآوری و افزایش جمعیت چیست؟ از این رو نتیجه این پژوهش را می توان در این عبارت خالصه کرد که بر اساس تعالیم دینی و سایر تحقیقات به عمل آمده فرزندآوری نه تنها یک حق بلکه یک تکلیف می باشد و برای بقای نسل و پیشرفت یک جامعه ضروری است.

کلیدواژه ها:

افزایش جمعیت ، فرزندآوری ، وجوب افزایش جمعیت ، دین و فرزند ، ضد تولد