تجربه زیسته سالمندان از خشونت خانگی و چگونگی مواجهه با آن

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تجربه زیسته سالمندان از خشونت خانگی و چگونگی مواجهه با آن انجام شده است. روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی است. جامعه آماری این پژوهش ۱۸ نفر از سالمندان شهر دهدشت هستند که خشونت خانگی را تجربه کرده اند. روش گردآوری اطلاعات، مصاحبه عمیق ساختاریافته است و برای تحلیل اطلاعات از روش شناسی شوتز بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده سه مضمون اصلی آزار، رکود احساسی و روابط آسیبزا و راهبرد مقابله با خشونت را نشان داد. این مضمون های اصلی به طور کلی در سه دسته نوع آزار (آزار)، پیامدهای آزار برای سالمندان (رکود احساسی و روابط آسیبزا) و واکنش سالمندان در برابر آزار (راهبرد مقابله با خشونت) قرار گرفتند. آزار فیزیکی، آزار روانی، مسامحه و بهره کشی مالی زندگی سالمندان را با چالش ها و کمبودهای جدی مواجه کرده بود. تفسیر تجارب سالمندان پیرامون خشونت خانگی نشان داد که آنان احساس می کنند از حقوق طبیعی و مسلم زندگیشان و آن چیزی که لیاقتش را دارند محروم شده اند و از لحاظ روانی به افرادی افسرده، رنج دیده، آسیب پذیر، تنها و گوشه گیر تبدیل شده بودند که سایه مرگ را در نوع زندگی زیسته شان می دیدند و احساساتی توام با ناکامی در زندگی داشتند. بر اساس نتایج سالمندان معمولا در مواجه با خشونت خانگی سعی در نادیده گرفتن این خشونت، انفعال و تسلیم در برابر آن دارند. برخی از سالمندان در مواجهه با خشونت بر احیای روابط اجتماعی تاکید می کنند و برخی دیگر نیز در برابر خشونت ایستادگی می کنند. سالمندان با تاکید بر صحبت با همکاران، دوستان و فرزندان و تلاش برای درک شرایط فرزندان و همچنین محبت کردن به نوه ها تلاش داشتند تا روابط خود را با خانواده بهبود بخشند و تقویت کنند. زندگی و تجربیات زیسته سالمندان امروزه نسبت به زندگی و زیست نسل های جوانتر در تعارض قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تجربه زیسته ، سالمندان ، خشونت خانگی ، پدیدارشناسی