اثربخشی آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس بر پریشانی روانی نوجوانان پسر دارای افکار خودآسیبرسان شهر خاش

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس بر پریشانی روانی نوجوانان پسر دارای افکار خودآسیب رسان شهر خاش انجام شد. این مطالعه با رویکرد کمی و به روش نیمه آزمایشی و با بکارگیری طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری متشکل از کلیه نوجوانان پسر دارای افکار خودآسیب رسان شهر خاش بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامههای استاندارد پر یشانی روانی کسلر و همکاران (۲۰۰۲) و افکار خود آسیبرسان نوجوانان شمالی و برخورداری (۱۴۰۳)، پاسخ دادند. همچنین تنظیم هیجان به شیوه گراس نیز در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای به اعضای گروه آزمایش آموزش داده شد. در پایان نیز دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و در سطح معنیداری ۰۵/۰ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس بر پریشانی روانی نوجوانان پسر دارای افکار خودآسیب رسان شهر خاش موثر بوده است (۰۰۱/۰>P). بر اساس نتایج میتوان گفت که آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس میتواند به عنوان یک مداخله محوری باشد که پریشانی روانی و افکار خودآسیب رسان را در نوجوانان کاهش دهد بخشد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجان به شیوه گراس ، پریشانی روانی ، افکار خودآسیب رسان ، نوجوانان