بررسی اثر بخشی آموزش تاب آوری بر استرس ادراک شده و تاب آوری دختران دانش آموز متوسطه دوره اول دارای پدر مبتلا به سوء مصرف مواد

سوءمصرف مواد در والدین می تواند تاثیرات عمیقی بر سلامت روانی و هیجانی فرزندان داشته باشد و آن ها را در معرض استرس و آسیب های روان شناختی قرار دهد. تاب آوری به عنوان یک عامل محافظتی می تواند به کاهش استرس ادراک شده و افزایش سازگاری روانی کمک کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش های افزایش تاب آوری بر استرس ادراک شده در دانش آموزان دختر دارای پدر مبتلا به سوءمصرف مواد انجام شد. در این پژوهش نیمه تجربی، ۱۵ دانش آموز به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. میزان تاب آوری و استرس ادراک شده در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن اندازه گیری شد. نتایج تحلیل این مطالعه نشان داد که آموزش های تاب آوری به طور معناداری باعث افزایش تاب آوری (p < ۰.۰۰۰۱) و کاهش استرس ادراک شده (p < ۰.۰۰۰۱) شد. این یافته ها نشان می دهد که آموزش تاب آوری می تواند یک مداخله موثر برای کاهش استرس و بهبود سلامت روانی دانش آموزان در معرض خطر باشد.

کلیدواژه ها:

تابآوری ، استرس ادراک شده ، سوءمصرف مواد ، مداخلات روانشناختی