تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر بازسازی هویت عاطفی بعد از خیانت زناشویی در مادران داری فرزند نوجوان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجانمدار بر بازسازی هویت عاطفی بعد از خیانت زناشویی در مادران داری فرزند بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع شبهتجربی با طرح پیش آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل ۳۰ نفر از افراد خیانتدیده در شهر اهواز در سال ۱۴۰۳ بود. ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ (نفره ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هویت عاطفی (AIES) و مقیاس تنظیم هیجانی استفاده شد. گروه آزمایش ۸ جلسه درمان هیجانمدار دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی درمان هیجانمدار بر بازسازی هویت عاطفی افراد خیانت دیده تایید شد (p < ۰.۰۱). بر اساس نتایج پژوهش، درمان هیجانمدار توانسته است به طور معناداری هویت عاطفی افراد خیانت دیده را بهبود بخشد. بنابراین، پیشنهاد می شود که برای بازسازی هویت عاطفی و تقویت روابط زناشویی در افراد آسیب دیده از خیانت، از درمان هیجان مدار به عنوان یک روش موثر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

درمان هیجانمدار ، هویت عاطفی ، خیانت زناشویی ، مادران