اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر درگیری تحصیلی دانش آموزان طلاق

هدف پژوهش تعیین آموزش فرزندپروری مثبت بر درگیری تحصیلی دانش آموزان طلاق بود.این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آمار ی این پژوهش شامل ۳۰ نفر از والدین دانش آموزان دوره ی اول متوسطه شهر شوش در سال ۱۴۰۳. بودند۳۰ والد به روش نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ (نفره۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس درگیری تحصیلی (AES) استفاده شد. شرکتکنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامهی آموزش فرزندپروری مثبت را دریافت نمودند. دادهها با استفاده از روش آمار ی تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که فرضیهی پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش فرزندپروری مثبت بر درگیری تحصیلی دانش آموزان طلاق مورد تائید قرار گرفته است (۰۱/۰>p). با توجه به یافتههای پژوهش حاضر که نشاندهنده تاث یر برنامه آموزش فرزندپروری مثبت بر درگیری تحصیلی دانش آموزان طلاق بوده است، پیشنهاد میگردد جهت ارتقای سلامت دانش آموزان توجه و یژهای به آموزش والدین بر اساس نیاز و خصوصیات دوران نوجوانی شود.

کلیدواژه ها:

آموزش فرزندپروری مثبت ، درگیری تحصیلی ، دانش آموزان طلاق