مروری بر مقایسهی ادراک سربار بودن و طرد اجتماعی در نوجوانان بزهکار و غیربزهکار

دوره نوجوانی یک دوره حساس رشدی به حساب می آید محافظت و مراقبت در این دوره از اهمیت خاصی برخوردار است، بنابراین بزهکاری و معیارهای آن ادراک سربار بودن و طرد اجتماعی از دلایلی اصلی هستن که می تواند نوجوانان را در این دوره رشدی تهدید کنند. پژوهش حاضر به مرور مقایسهی ادراک سربار بودن و طرد اجتماعی در نوجوانان بزهکار و غیربزهکار پرداخته است. روش حاضر تحقیق این پژوهش، یک روش کیفی با رویکرد توصیفی است که بر پایه مطالعات اسنادی و کتابخانه ای است. در این پژوهش به جای جمع آوری داده های میدانی از روش کتابخانه ای و مطالعه و بررسی منابع موجود است، که شامل منابع معتبر و مرتبط با موضوع مقاله اعم از: مقالات علمی، کتب تخصصی، پایان نامه ها و گزارش های پژوهشی در زمینه روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی و مطالعات نوجوانان جمع آوری شده است. یافته هایی که از مقالات مختلف به دست آمده نشان می دهد که ادراک سربار بودن و طرد اجتماعی در مبتلا شدن نوجوانان به بزهکاری نقش بسرایی را ایفا می کنند. وقتی نوجوانی احساس سربار بودن را در خود دارد منجر به نامیدی، بی ارزشی و حتی آرزوی مرگ را هم در خودش پرورش می دهد و در نهایت نیز در تالش است راهی را برای خود برگزیند تا از این احساس نجات پیدا کند. طرد اجتماعی نیز که می تواند نوجوانان را به بزهکاری سوق دهد و در اکثرا نوجوانان بزهکار نیز مشاهده می شود عامل مهمی در مبتلا شدن نوجوانان یا حتی تشدید بزهکاری است، بنابراین نوجوانی که احساس کند طرد شده است حال این طرد شدن ممکن است از بین خانواده و دوستان یا جامعه باشد و در نهایت راه هایی دیگری و پرخطری را در پیش بگیرد تا از این مطرودیت خارج شود. احساس سربار بودن و طرد اجتماعی در واقع دو روی یک سکه هستن که جدا کردن این دو نیز گاها ممکن نیست چون در بروز یکی از آنها اون یکی هم ظهور می کند. در نهایت بررسی و مطالعه این طیف از بزهکاری در جامعه می تواند مشکلات خیلی از خانواده ها و نوجوانان را برطرف کند. جامعه نیز با ایجاد مراکز مراقبتی از نوجوانان یا حتی آگاهی دادن در مدرسه می تواند از بروز بزهکاری در نوجوانان جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

ادراک سربار ، بزهکار ، طرد اجتماعی ، غیربزهکار