اثربخشی درمان هیجان مدار بر احساس گناه زنان دارای تجربه خشونت خانگی

هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر کاهش خشونت خانگی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش، ۳۰ زن قربانی خشونت خانگی که به بهزیستی شهر اهواز در سال ۱۴۰۳ مراجعه کرده بودند، بهصورت هدفمند انتخاب شدند. این نمونه در دو گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) بهطور تصادفی قرار گرفتند که هر گروه شامل ۱۵ نفربود. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه احساس گناه استفاده شد. شرکتکنندگان گروه آزمایش، تحت درمان هیجان مدار ۸ جلسه هر هفته یک جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی درمان هیجانمدار احساس گناه زنان گروه آزمایش را بهطور معناداری کاهش دهد (۰.۰۱ > p). بنابراین میتوان نتیجه گرفت درمان هیجانمدار می تواند بهعنوان یک مداخله موثر برای کاهش احساس گناه در زنان آسیب دیده از خشونت خانگی مورد استفاده قرار گیرد. این درمان به زنان کمک میکند تا احساسات خود را بهتر مدیریت کرده و سلامت روانی خود را بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

درمان هیجان مدار ، احساس گناه ، زنان ، خشونت خانگی