بررسی رابطه بین سبک های مدیریت با رضایت شغلی معلمان

این پژوهش به بررسی رابطه میان سبک های مدیریت و رضایت شغلی معلمان پرداخته است. هدف اصلی تحقیق، شناسایی تاثیر سبک های مدیریتی مختلف بر انگیزه و رضایت شغلی معلمان در محیط های آموزشی بوده است. پژوهش حاضر از نوع کیفی، توصیفی و کتابخانه ای است که با استفاده از منابع معتبر نظیر سیویلیکا، مگ ایران، نورمگز و گوگل اسکالر انجام شد. نتایج نشان داد که سبک های مدیریتی انسان مدارانه و مشارکتی، به دلیل تاکید بر نیازهای فردی، حرفه ای و ایجاد محیطی حمایتی، نقش بسزایی در افزایش رضایت شغلی معلمان ایفا می کنند. این سبک ها با فراهم کردن فرصت های مشارکت در تصمیم گیری، ارائه بازخوردهای مثبت و ایجاد حس تعلق، انگیزه شغلی معلمان را تقویت کرده و عملکرد آموزشی آنان را بهبود می بخشند. در مقابل، سبک های اقتدارگرا و منفعل، به دلیل نبود تعاملات مثبت و عدم توجه به نیازهای حرفه ای معلمان، اغلب منجر به کاهش رضایت شغلی و افزایش فشار روانی در محیط های آموزشی می شوند. همچنین، یافته ها بر اهمیت تطبیق سبک مدیریت با نیازها و انتظارات معلمان تاکید دارند و نشان می دهند که این تطبیق می تواند تاثیر مستقیمی بر بهبود کیفیت آموزشی مدارس داشته باشد. در پایان، پیشنهاداتی همچون ارائه دوره های آموزشی برای مدیران، تشویق معلمان به مشارکت در تصمیم گیری ها، و ایجاد فضای حمایتی برای بهبود سبک های مدیریتی ارائه شده است. این رویکردها می توانند به افزایش رضایت شغلی معلمان و بهره وری کلی در نظام آموزشی منجر شوند.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، رضایت شغلی ، معلمان ، نظام آموزشی