بررسی اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجانی بر خودگوییهای منفی و کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررس ی اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجانی بر کارکردهای اجرایی و خودگوییهای منفی در دانش آموزان دارا ی اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش: این مطالعه از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آمار ی شامل دانش آموزانی بود که در پاییز ۲۰۴۱ به مراکز مشاوره روانشناختی مراجعه کرده و تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی دریافت کرده بودند. از میان افراد واجد شرایط، ۰۴ نفر بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش تنظیم شناختی هیجانی) و کنترل (هر گروه ۰۲ نفر) گمارش شدند. مداخله تنظیم شناختی هیجانی در ۸ جلسه اجرا شد. برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین و برای ارزیابی خودگوییهای منفی از پرسشنامه افکار خودکار هولون و کندال استفاده شد. دادهها با آزمون تحل یل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA ) در نرمافزار SPSS نسخه۷۲ تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم شناختی هیجانی تاثیر معناداری بر بهبود کارکردهای اجرایی و خودگوییهای منفی در دانش آموزان دارای اختلال اضطراب اجتماعی دارد( P < ۰.۰۵ ). . نتیجهگیری : آموزش تنظیم شناختی هیجانی میتواند بهعنوان یک روش مداخلهای موثر برای ارتقای عملکردهای اجرایی و کاهش خودگوییهای منفی در دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماع ی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم شناختی هیجانی ، کارکردهای اجرایی ، خودگوییهای منفی ، اختلال اضطراب اجتماعی