پیش بینی تجارب تجزیه ای در دانشجویان براساس آسیب کودکی با میانجی گری درد روانی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی تجارب تجزیه ای در دانشجویان براساس آسیب کودکی با میانجی گری درد روانی بود. این پژوهش به لحاظ نوع هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمام دانشجویان دانشگاه های آزاد شهر تهران در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل میدادند که از میان آنها تعداد ۳۴۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه آسیب کودکی برنستاین و همکاران (۱۹۹۴)؛ مقیاس درد روانی اورباخ و همکاران (۲۰۰۳) و مقیاس تجارب تجزیه ای برنستاین و پاتنام (۱۹۸۶) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-۲۲ و AMOS-۲۴ استفاده شد. نتایج نشان داد تجارب تجزیه ای براساس آسیب کودکی با میانجی گری درد روانی پیش بینی میشود (۱۰/۰>P.)

کلیدواژه ها:

آسیب کودکی ، تجارب تجزیه ای ، درد روانی