بررسی رابطه کارآیی خانواده با سلامت عمومی فرزندان در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور مرند

موضوع پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین کارآیی خانواده و سلامت عمومی فرزندان در دانشجویان دختر مقطع کارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه پیام نور مرند می پردازد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی انجام شد. تعداد ۹۷ نفر آزمودنی (۲۰-۳۰) ساله از دانشجویان در این پژوهش شرکت نمودند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه کارآیی خانواده (FAD) و پرسشنامه سلامت عمومی فرزندان (GHQ) بود. خرده مقیاس های پرسشنامه کارآیی خانواده عبارتند از: حل مساله، ارتباط، نقش ها، آمیزش عاطفی، همراهی عاطفی و کنترل رفتاری. و خرده مقیاس های پرسشنامه سلامت عمومی عبارتند از: علائم جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی. به منظور تعیین رابطه بین کارآیی خانواده و سلامت عمومی فرزندان از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین میانگین و انحراف استاندارد کارآیی خانواده و سلامت عمومی (و خرده مقیاس های آن) محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از برنامه SPSS-۱۵ استفاده شد. محاسبه ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین کارآیی خانواده (FAD) و سلامت عمومی فرزندان (GHQ) رابطه مثبت در سطح معنادار ۰.۰۱ وجود دارد، همچنین بین کارآیی خانواده و خرده مقیاس های سلامت عمومی (جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی) رابطه مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کارآیی خانواده ، سلامت عمومی ، دانشجویان