اثر بخشی آموزش مهارتهای تفکر بر نشاط اجتماعی در دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه

یکی از چالشهای فراروی انسان در دنیای امروز، احساس بهزیستی، شادمانی و نشاط است، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای تفکر بر نشاط اجتماعی دانش آموزان پسر متوسطه اول شهرستان هشترود انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان هشترود در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ که آمارشان طبق اعالم آموزش و پرورش شهرستان هشترود ۱۷۸۶ نفر می باشند. جامعه حاضر تعداد ۴۰ دانش آموز در ۲ گروه ۲۰ نفره به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول یک دوره آموزش مهارتهای تفکر را در ۸ جلسه دریافت کرد و گروه دوم (کنترل) نیز همزمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه داد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نشاط اجتماعی تمیزیفر و عزیزی مهر استفاده شد. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای تفکر به طور معناداری نشاط اجتماعی را در گروه آزمایش افزایش داد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که مهارت تفکر بر افزایش نشاط اجتماعی دانش آموزان متوسطه موثر است. پیشنهاد می شود در مدارس از آموزش مهارت تفکر برای ارتقای نشاط اجتماعی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای تفکر ، نشاط اجتماعی ، دانش آموزان