مقایسه تاثیر مداخلات خاطره پردازی گروهی و ذهن آگاه بر توانمندسازی شناختی و امنیت روانی سالمندان غیرفعال

هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر مداخلات خاطره پردازی گروهی و ذهن آگاه بر توانمندسازی شناختی و امنیت روانی سالمندان غیرفعال بود. پژوهش حاضر، از حیث هدف کاربردی بوده و به لحاظ نوع، تجربی مداخله های از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش، شامل ۳۶ نفر از سالمندان در دامنه سنی ۶۰ تا ۷۹ سال بودند که به صورت در دسترس و با توجه به اهداف مطالعه از میان سالمندان شهرستان مشهد، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها در این پژوهش از دو پروتکل درمان خاطره پردازی ساختارمند گروهی و درمان ذهن آگاه، و دو پرسش نامه توانمندسازی شناختی سالمندان و امنیت روانشناختی سالمندان، استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تاثیر دو نوع مداخله بر توانمندسازی شناختی و امنیت روانی سالمندان تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، میانگین نمرات گروه کنترل با دو گروه آزمایش تفاوت معناداری دارد، یعنی هر دو گروه مداخله ها نسبت به گروه کنترل، عملکرد بهتری داشته اند. همچنین، هر دو روش مداخله ها بر توانمندسازی شناختی و امنیت روانی سالمندان تاثیر داشته و سبب بهبود آن شده اند که تاثیر مداخله خاطره پردازی بیشتر از مداخله ذهن آگاه بود. در نهایت، با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می گردد که متخصصین روانشناسی و به ویژه کسانی که در زمینه روانشناسی سالمندان فعال هستند، از این دو روش مداخله ها یعنی خاطره پردازی ساختارمند گروهی و ذهن آگاهی برای بهبود و درمان متغیرهای روانشناختی در سالمندان استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

خاطره پردازی ، ذهن آگاهی ، توانمندسازی شناختی ، امنیت روانی ، سالمندان