ادغام سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و دادههای باز برای شفاف سازی عملکرد مدیریت شهری

ادغام سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و دادههای باز به عنوان رویکردی تحول آفرین در بهبود شفافیت و کارایی مدیریت شهری مطرح شده است. این مقاله مروری، پژوهش هایی را که از ابزارهای تحلیلی مبتنی بر GIS، ابتکارات داده های باز و تکنیک های پیشرفته تصویری به منظور توانمندسازی تصمیم گیری در بخش دولتی و ترویج حاکمیت پاسخگو استفاده می کنند، مورد بررسی قرار می دهد. در این مقاله پنج جنبه اصلی مورد بحث قرار می گیرد: مبانی مفهومی، رویکردهای روش شناختی برای ادغام داده ها، یافتهای کلیدی از مطالعات میدانی، چالش های اجرایی و پیامدهای سیاستی و برنامه ریزی شهری. ارزیابی انتقادی مطالعات، از بررسیهای اولیه ادغام BIM و GIS (Almeida & Andrade, ۲۰۱۵) تا پلتفرمهای نوین تحلیلی داده های بالدرنگ (Fiore et al., ۲۰۱۹)، روند ثابتی را به سوی مدیریت شهری مبتنی بر داده نشان می دهد. علیرغم وعده های این فناوری ها، مسائلی همچون کیفیت داده، قابلیت همگام سازی و محدودیت های مالی و فنی همچنان مانع بهره برداری کامل از آن ها شده اند (Miller et al., ۲۰۱۸; Nowacka & Remondino, ۲۰۱۸). در مجموع، ادبیات موجود نشان میدهد که اگرچه ادغام GIS و دادههای باز می تواند شفافیت و عملکرد مدیریت شهری را به طور قابل توجهی بهبود بخشد، تحقیقات بیشتری برای رفع محدودیت های روش شناختی و مقیاس بندی راه حلها در بافت های شهری مختلف لازم است. مقاله با ارائه توصیههایی برای تحقیقات آتی در این حوزه بینرشتهای و تاکید بر پتانسیل بهبود مشارکت شهروندی و تدوین سیاست های مبتنی بر شواهد به پایان می رسد.

کلیدواژه ها:

GIS ، دادههای باز ، مدیریت شهری ، شفافیت عملکرد ، شهرهای هوشمند ، تحلیل داده