مدیریت شهر بیدار با رویکرد شهر دوستدار کودک

با عنایت به گسترش شهرنشینی و توسعه بی رویه شهرها در دهه های اخیر، نیازهای واقعی کودکان در تحولات مدرن شهری عموما نادیده گرفته شده و لزوم توجه به آنها و خواسته های آنها در شهرها بیش از پیش احساس می شود. شهر یک واقعیت زنده و پویا است که نباید خود را بر کودک تحمیل کند بلکه باید متناسب با شخصیت، خواسته ها و تمایلات او شکل گیرد. اگر شهری بر مبنای خواسته ها، تمایلات و نیازهای کودکان شکل بگیرد، شهری مورد پذیرش و مقبول برای تمام سنین خواهد بود. همچنین شهری که برمبنا و با مشارکت نظر کودکان برنامه ریزی و مدیریت شود، شهری بیدار، آگاه و پویا خواهد بود. در این مقاله سعی شده است با روش توصیفی-تحلیلی، ویژگی های شهر دوستدار کودک، ضرورت مشارکت کودکان و تاثیرات متقابل مدیریت شهری با شهر دوستدار کودک را بیان کند و در انتهای مقاله پس از ارائه پیشنهاداتی در خصوص به کارگیری نظرات کودکان و مشارکت آنان در برنامه ریزی و طراحی فضاهای شهری به نتیجه گیری از تاثیرات بهره گیری نظرات کودکان در مدیریت شهر بیدار و پویا پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت شهری ، شهر بیدار ، شهر دوستدار کودک