مبانی مدیریت در چارچوب مفهوم برنامه ریزی شهری و بررسی شیوه های میزان پیشرفت در مدیریت شهری کلان شهر شیراز

هر فعالیت اجتماعی بدون وجود مدیریت واحد سازمان یافته که اهداف و ابزارهای رسیدن به آنها را مشخص کند و فعالیت ها را هماهنگ سازد از هم می پاشد و به بی نظمی می گراید. شهر نیز که پیچیده ترین و متنوع ترین جلوه های زندگی بشری را در خود دارد، بدون وجود نظام مدیریت واحد شهری که ضمن انجام برنامه ریزی های لازم برای رشد و توسعه آینده شهر به مقابله با مسائل و مشکلات کنونی آن بپردازد بی سامان می گردد. مدیریت نوعی فرآیند و ارتباط میان حکومت شهری و شهروندان است که هم حکومت شهری (مجموعه نهادها و سازمان های رسمی اداره شهر) و هم جامعه مدنی را در بر می گیرد. تحقق مدیریت شهری مستلزم کنش متقابل بین نهادهای رسمی و دولتی و نهادهای جامعه مدنی است. مدیریت شایسته روشی برای تنظیم روابط اجتماعی بین حوزه های خصوصی و سیاسی است که دستیابی به توسعه پایدار را ممکن می سازد. در واقع مدیریت شهری یعنی اثرگذاری همه ارکان اثرگذار در مقیاس شهری بر مدیریت آن با تمام سازوکارهایی که به سوی تعالی شهروند و شهر حرکت کنند. منشا قدرت و مشروعیت در مدیریت شهری، حضور تمام شهروندان در همه صحنه ها و ارکان جامعه مدنی است. این هدف از مقاله حاضر به مبانی مدیریت نوین کلان شهر شیراز در چارچوب مفهوم برنامه ریزی شهری و بررسی شیوه های و میزان پیش رفت در زمینه مدیریت مدرن شهری تحقق یافته است. نتایج مبنی بر مدیریت مدرن شهری در سازمان های مختلف توسعه پیدا نکرده و یک مجری و متولی خواص ندارد و باید آن را به یک سازمان خاص مانند شهرداری ها واگذار کنند و تصمیم گیرنده اصلی آن همان نهاد باشد و در انجام و توسعه مدیریت مدرن مشکلاتی هست که باید رفع گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، برنامه ریزی شهری ، شهرداری ، شهر شیراز ، شهرسازی و معماری