افزایش کارایی مدیریت ایمنی با استفاده از ابعاد توانمند سازی پرسنل در پروژههای عمرانی شهرداری مشهد

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر ابعاد توانمند سازی پرسنل شاغل در پروژه های عمرانی شهرداری مشهد بر افزایش کارایی مدیریت ایمنی در این پروژه ها انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد توانمند سازی پرسنل و پرسشنامه مدیریت ایمنی که همه این پرسشنامه ها به وسیله ضریب آلفای کرونباخ پایایی تائید شد و در ادامه روایی سازه نیز انجام و تائید شد. به منظور کنترل فرض نرمال بودن از آزمون کلوموگروف اسمیرنف استفاده شد که مورد تائید واقع گردید. همچنین روش تجزیه و تحلیل داده ها آزمون مدل معادلات ساختاری استفاده گردید و در نهایت فقط ابعاد احساس معنیداری در شغل به میزان ۴۰ درصد و احساس موثر بودن به میزان ۵۷ درصد در توانمندسازی پرسنل بر افزایش کارایی مدیریت ایمنی در پروژه های عمرانی شهرداری مشهد به لحاظ برقراری شروط معادلات ساختاری تاثیرگذار بودند و دیگر ابعاد احساس شایستگی در شغل به میزان ۱۴ درصد، احساس داشتن حق انتخاب به میزان ۷ درصد و احساس مشارکت با دیگران به میزان ۱۴ درصد توانمندسازی به علت عدم برقراری شروط معادلات ساختاری رد شدند.

کلیدواژه ها:

احساس معنیداری ، احساس موثربودن ، احساس شایستگی ، احساس داشتن حق انتخاب ، احساس مشارکت با دیگران ، توانمند سازی ، پروژههای عمرانی ، مدیریت ایمنی