بررسی نقش میانجی مدل سازی اطلاعات ساختمان در رابطه با مدیریت ایمنی و تخریب ساختمانهای فرسوده در شهر مشهد (مطالعه موردی: ساختمانهای فرسوده منطقه ۸ شهرداری مشهد)

حوادث در کارگاه های ساختمانی علاوه بر اینکه خسارت های مستقیم و غیرمستقیم فراوانی در فرایند کار ایجاد می کنند، آثار بد اجتماعی نیز دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی مدل سازی اطلاعات ساختمان در رابطه با مدیریت ایمنی و تخریب ساختمان های فرسوده در منطقه ۸ شهرداری مشهد می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ روش تحقیق توصیفی-پیمایشی همبستگی و از لحاظ هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری در این تحقیق شامل مهندسین و کارشناسان شاغل در پروژه های انبوه سازی منطقه ۸ شهرداری شهر مشهد و حومه به تعداد ۲۰۰ نفر می باشد، حجم نمونه با کمک جدول مورگان ۱۳۲ نفر به دست آمده است، سپس با کمک نمونه گیری تصادفی پرسشنامه توزیع شده است. جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه، پرسشنامه مدیریت ایمنی، تخریب ساختمان و مدل سازی اطلاعات ساختمان استفاده شده است. پرسشنامه های فوق روایی و پایایی بررسی شد که مورد تایید واقع شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد و نتایج بیانگر این بود که مدل سازی اطلاعات ساختمان این توانایی را دارد تا رابطه بین مدیریت ایمنی و عملکرد تخریب را میانجی گری نماید.

کلیدواژه ها:

مدلسازی اطلاعات ساختمان ، مدیریت ایمنی ، تخریب ساختمان ، ساختمان های فرسوده ، منطقه ۸ شهرداری مشهد