ارزیابی پایداری در صنعت نساجی و پوشاک: مروری بر مطالعات اخیر

این مطالعه برای ارائه مفاهیم کلی و مرور اجمالی ارزیابی پایداری در صنعت نساجی انجام شده است. صنایع نساجی و پوشاک در تمام مراحل تولید، از کشت مواد اولیه تا دفع محصولات نهایی، آسیب های زیست محیطی ایجاد می کنند. بار شیمیایی بالا، مصرف زیاد آب و انرژی، انتشار گازهای مضر، تولید پسماندهای جامد و بوی نامطبوع، از مهم ترین چالش های زیست محیطی در این صنایع هستند. برای دستیابی به تولید پایدار، لازم است عملکرد این صنایع با توجه به سه بعد پایداری ارزیابی شود. در این مطالعه، پنج کلیدواژه شامل توسعه پایدار، تولید پایدار، ارزیابی پایداری، صنعت نساجی و مدل سه گانه پایداری برای بررسی و یافتن مطالعات مرتبط و جدید استفاده شده است. یافته های مطالعات بررسی شده به طور انتقادی تحلیل و نقاط قوت و ضعف آنها بحث شده است. نتایج نشان داد که بیشتر ارزیابی های پایداری در سطوح بخشی، محصول و فرآیند در صنعت نساجی و پوشاک انجام شده است. با این حال، نیاز است ارزیابی در سطح شرکتی بیشتر مورد توجه قرار گیرد تا اهداف مدل سه گانه پایداری محقق شود. ابعاد زیست محیطی در صنایع نساجی تا حدی استاندارد و توسعه یافته است، اما از دیدگاه اقتصادی و اجتماعی، عمدتا تحلیل هزینه، رفاه و ایمنی کارکنان در مطالعات بررسی شده مدنظر بوده است. بنابراین، لازم است تحقیقات بیشتری در خصوص شاخص های اجتماعی و اقتصادی انجام شود و در صنایع نساجی اعتبارسنجی شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تولید پایدار ، ارزیابی پایداری ، صنعت نساجی ، مدل سه گانه پایداری