کاربرد مصالح هوشمند در طراحی فضاهای درمانی

در طول دو دهه ی اخیر ساختمان ها و زندگی در آنها بسیار تغییر کرده است. در واقع می توان گفت که به جز تعداد کمی از استثناهای موجود، ساختمان های کنونی از آن نوع زیستگاه ها نیستند که به حال حاضر تعلق داشته باشند. با توسعه در زمینه مصالح، فرآورده ها و روش های ساخت ابداعی، حرکت به سوی ساختمان هایی با کارایی بالاتر و صرفه اقتصادی بهتر و سازگار با محیط زیست امری ضروری می نماید. ما در حال حاضر در آستانه نسل بعدی ساختمان ها هستیم؛ ساختمان هایی با درجات متعددی از تکنولوژی جدید که کاملا رفتار اکولوژیکی دارند و قادرند با بهره گیری هوشمندانه از مصالح سازگار و عملکرد مناسب، در برابر تغییرات مستقیم و غیر مستقیم پیرامون خود واکنش نشان دهند و خود را با شرایط مناسب تطبیق دهند. این نوآوری ها وظایف جدیدی را برای طراحان و معماران ایجاد می کند که از قافله پرسرعت تکنولوژی عقب نمانده و آنها را درطرح های خود به کار گیرند. لذا امروزه ایجاد محیطی با حداکثر قابلیت های آسایش و ایمنی از اهداف طراحی ساختمان ها به شمار می آید، با توجه به مهم بودن نقش فضاهای درمانی در زندگی بشر توجه به این موضوع در خصوص این مراکز بسیار قابل توجه است. همچنین استفاده از مصالح هوشمند طی سالیان اخیر پیشرفت چشمگیری در عرصه طراحی فضاهای درمانی داشته است. بنابراین این مصالح می توانند به راحتی با نیازهای مختلف فضایی منطبق گردند و قادر خواهند بود بر کیفیت مراحل درمانی ، مراقبتی بیمار بیفزایند و بار سنگین وظایف پزشکی را کاهش بخشند .هدف از انجام این پژوهش شناخت مصالح هوشمند و کاربردهای آن در انواع محیط های درمانی است که داده های اولیه آن به روش کیفی از طریق مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شده و به روش تحلیلی-کیفی ب بررسی آنها و اطلاعات به دست آمده پرداخته ایم. نتایج حاصل نشان می دهد استفاده از مصالح هوشمند در مراکز درمانی سبب ارتقای کیفیت محیط و افزایش بهداشت فضاهای داخلی می شود که این موضوع تاثیر مثبت بر روند بهبود و درمان بیماران و افزایش رضایت مندی کارکنان، مراجعین و همراهان آن ها را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

فضاهای درمانی ، مصالح هوشمند ، تکنولوژی هوشمند ، نانو مواد