بررسی فرایند بیابان زایی درمنطقه جیرفت

درراستای توسعه پایداروبهره برداری ازاراضی طبق استعدادها و محدودیت های اراضی ضرورت توجه به مناطق خشک دوچندان می شود مقاله حاضربرگرفته ازخلاصه مطالعات درموردمنطقه جیرفت که درعرضهای جغرافیایی 27تا33 درجه وطولهای جغرافیایی 55تا63 درجه شرقی می باشد بدلیل اینکه کشورایران درکمربندجهانی خشکی قرارگرفته است و همچنین خشکسالی های اخیردرمنطقه جیرفت مزید برعلت گشته است فرایند بیابان زایی به سرعت قابل اتفاق است این مهم توجه مسئولین و کاراشناسان را نسبت به این منطقه می طلبد هدف ازارایه مطالعه حاضر ارایه بخشی ازروند فرایند بیابانزایی درمنطقه جیرفت و ارایه چشم اندازی دربرابر کارشناسان مسئولین و متخصصان منابع طبیعی جهت اخذتصمیمات سریعتر نسبت به رفع نگرانی ازوضعیت تخریب اراضی و بیابانی شدن منطقه می باشد نتایج حاصله بیان میکند که برطبق داده های هواشناسی این منطقه با میانگین بارندگی سالیانه بلندمدت آن 170میلیمتر می باشد منطقه فوق درتعریف بند 2 یعنی مناطقی خشک ARID میگنجد و طبق تعریف فائو جیرفت با 170 میلیمتر بارندگیسالانه بیابان محسوب میشود ازدیگرویژگیهای بارش جیرفت پراکندگی نامنظم مکانی و زمانی بارش وکم بودن بارش 150mm می باشد که باشاخصهای مناطق بیابانی مطابقت دارد میزان تبخیر بالا و خشک بودن منطقه اختصاصی 1371 طبق امارهای بلند مدت جوی شهرستان جیرفت حداکثر سرعت وزش باد دراین منطقه بیشتر ازسرعت استانه فرسایش بادی بوده است