تحول شیوه های بهره برداری ازمنابع آب و توسعه پایدارمناطق حاشیه کویری مطالعه موردی منطقه بادروداستان اصفهان

توسعه پایدارفرایندی است که طی آن مردم یک کشورنیازهای زندگی خود را بدون خدشه دارکردن توانایی نسل اینده برای رفع نیازخود براورده می کنند درطول تاریخ اهمیت اب نه تنها دربرپایی شکل گیری و اقتصادکشاورزی مطرح بوده است بلکه ازچنان جایگاهی برخوردار بوده که منجر به ارایه نظریه هایی درخصوص ساختاراجتماعی اقتصادی و حتی سیاسی شده است مهمترین عامل بقای بیشتر سکونت گاه های انسانی درمناطق بیابانی و کویری کشوردسترسی به منابع اب بوده است تحول درشیوه های بهره برداری ازمنابع آب درتوسعه پایدار این نواحی تاثیربسزایی داشته است بااغاز اصلاحات ارضی سال 1341 به تدریج چاه های موتوری جایگزین منابع اب سنتی شد دگرگونی منابع آب گرچه درکوتاه مدت باعث افزایش سطح زیرکشت و درامد محصولات کشاورزی گشت ولی با گذشت زمان مسائلی چون پایین رفتن سطح اب زیرزمینی کاهش ابدهی و گاهی خشکی کامل قنات و حتی برخی چاه ها دراثربهره برداری های بی رویه ازمنابع آب را درپی داشته و توسعه پایدار این نواحی ازکشور را با مشکل جدی مواجه کرده است بخش بادرود واقع درشهرستان نطنز استان اصفهان که درحشایه کویرمرکزی ایران حدفاصل دشت کویر و کوه های کرکس قراردارد همگونی های فراوانی با سایرنقاط خشک ونیمه خشک کشور دارد

کلیدواژه ها:

بادرود ، توسعه پایدار ، چاه ، کاریز ، منابع آب