مطالعه و بررسی سیستم‌های هیبریدی در جداسازی آزئوتروپهای آبی آلی

صنایع شیمیایی و پالایشی در بین صنایع تولیدی بزرگترین مصرف کننده انرژی می‌باشد. در این میان جداسازی و تخلیص به کمک تقطیر بزرگترین سهم را در مصرف انرژی داراس (60% از مصرف انرژی درون کارخانه‌های صنایع شیمیایی و پالایشی مربوط به فرایندهای جداسازی است که 95% آن به تقطیر اختصاص دارد). تقطیر مخلوط‌های آزئوتروپ و چگونگی غلبه بر آن (شکستن آزئوتروپ، Azeotrope Breaking)، دستیابی به روشهای جداسازی صرفه‌جو در انرژی و افزایش بازده ترمودینامیکی کم ستون های تقطیر از چالش های مهم پیش رو در این زمینه هستند. یکی از انواع جداسازی‌های صورت گرفته به کمک تقطیر، تفکیک مخلوط‌های آزئوتروپ آلی آبی است (مانند مخلوط آب با اتانول،‌ایزوپروپانول و هیدروکربنهای اکسیژندار شده که معمولا با آب مخلوط آزئوتروپ تشکیل می‌دهند). در این مقاله با ذکر روشهای سنتی تقطیر آزئوتروپ و پیشرفتهای صورت گرفته در بهینه کردن آن، به مطالعه و بررسی سیستم‌های هیبریدی نوظهور در این زمینه پرداخته می‌شود. این روش ترکیبی است از تقطیر با بکارگیری فناوری‌های دیگر از قبیل فناوریهای رو به رشد جذب سطحی، استخراج مایع مایع و غشاها.

کلیدواژه ها:

سیستم هیبریدی ، شکستن آزنوتروپ ، تقطیر ، تراوش تبخیری ، مقایسه اقتصادی