نقد دیدگاه شنقیطی درباره روش شناخت صفات خبریه خداوند

برای دستیابی به معرفت دینی، توجه به همه روش ها و منابع شناخت و ابزارهای متعارف ادراکی بشر در کنار نصوص، لازم و ضروری است. انحصا رگرایی در یک روش و منبع برای رسیدن به مقصود خداوند در آیات قرآن، انسان را از درک صحیح مفاهیم و حقایق دینی باز خواهد داشت. در این پژوهش سعی شده، نظرات شنقیطی در مسئله منابع و ابزارهای دستیابی به فهم حقایق قرآن با محوریت صفات خبریه خدای متعال مورد بررسی و نقد قرار گیرد. همچنین روش پژوهش، نقلی و تحلیلی است. شنقیطی در حوزه معرفت دینی با تکیه بر ظواهر نصوص و عدم اعتماد بر کارکردهای دیگر قوای ادراکی انسان، با چالش هایی روبه روست. گرفتاری در دام نسبی گرایی در حوزه کارکرد عقل و صدور گزاره های خودمتناقض و همچنین انحصار گرایی در روش و ابزار شناخت در تحقق معرفت دینی، ازجمله آسیب ها و چالش های او در تفسیر اضواء البیان است.

کلیدواژه ها:

معرفت دینی ، ابزارها ، منابع ادراکی ، صفات خبریه ، شنقیطی ، اضواء البیان