رابطه بین مرکزیت درجه شبکه اجتماعی کارکنان و رفتار شهروندی سازمانی: اثرات میانجی چندگانه رضایت شغلی و تعهد کاری

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین مرکزیت درجه شبکه اجتماعی کارکنان و رفتار شهروندی سازمانی: اثرات میانجی چندگانه رضایت شغلی و تعهد کاری در میان کارکنان سازمان اقتصاد دارایی می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی-تحلیلی، به شیوه پیمایشی با رویکرد همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کارکنان سازمان اقتصاد دارایی می باشند که نمونه آماری ۹۲ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده های اولیه پرسشنامه استاندارد لیو و همکاران (۲۰۲۳)، می باشد و روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KMO (۸۴۱/۰) (و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ کل۹۳۸/۰) مورد تایید قرار گرفت. در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد، که در تحلیل های توصیفی از نرم افزار SPSS نسخه۲۱ و در بخش تحلیل های استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل۸/۸ استفاده شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند که بین هر یک از متغیرهای پژوهش رابطه معناداری وجود دارد. بدین ترتیب که بین مرکزیت درجه شبکه اجتماعی کارکنان و رفتار شهروندی سازمانی، رضایت شغلی و تعهد کاری رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد و بین تعهد کاری و رفتار شهروندی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. از طرفی تعهد کاری و رضایت شغلی در رابطه بین مرکزیت درجه شبکه اجتماعی کارکنان و رفتار شهروندی سازمانی میانجی گری میکند و در پایان با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مرکزیت درجه شبکه اجتماعی کارکنان ، رفتار شهروندی سازمانی ، رضایت شغلی ، تعهد کاری