ارزیابی چهار روش درونیابی شاخصهای دمایی و گیاهی حاصل از تصاویر ماهوارهای در مدلسازی تبخیر تعرق مرجع روزانه

به دلیل نیاز به مجموعه گستردهای از اطلاعات آب و هوایی، استفاده از روش استاندارد فائو پنمن-مونتیث برای محاسبه تبخیر تعرق مرجع (ET۰) محدود شده است. همچنین، به دلیل نبود اطلاعات هواشناسی کافی در همه مناطق، تصاویر سنجش از دور به عنوان منبعی ارزشمند در نظر گرفته میشوند، ولی این تصاویر دارای فواصل زمانی چندروزه هستند. جهت دستیابی به دادههای روزانه سنجش از دور، در این تحقیق به مقایسه چهار تابع ریاضی اسپیلاین (S)، اسپیلاین مکعبی (CS)، بزیر (B) و بزیر مرکب (CB) پرداخته شد که جهت درونیابی زمانی دادههای ۸ روزه دمای سطح زمین (LST-D/N) و ۱۶ روزه شاخصهای گیاهی (NDVI و LAI) و تبدیل آنها به دادههای روزانه استفاده گردیدهاند. به همین منظور، چهار پارامتر سنجش از دور تحت ۱۲ سناریو به عنوان ورودی دو روش روش شبکه عصبی پرسپترون چند لایه (MLP) و ترکیب پرسپترون چند لایه با گرادیان نزولی تصادفی (MLP-SGD) در دو ایستگاه ارومیه و کرمان در طول سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ میلادی استفاده شدند. در حالت کلی، نتایج نشان دهنده برتری توابع درونیابی بر پایه اسپیلاین در برآورد ET۰ بود. لذا تابع اسپیلاین برای درونیابی پارامترهای سنجش از دور به منظور برآورد تبخیر تعرق مرجع پیشنهاد میشوند.

کلیدواژه ها:

اسپیلاین مکعبی ، بزیر مرکب ، تبخیرتعرق مرجع ، تصاویر ماهوارهای