تاثیر سطوح مختلف و دور آبیاری قطرهای بر عملکرد و بهرهوری آب در ژنوتیپ های مختلف برنج

برنج غذای پایدار نیمی از جمعیت جهان را تشکیل داده و در ایران دارای اهمیت اقتصادی و اجتماعی زیادی میباشد. مصرف بیش از نیاز گیاه برنج به آب و سختی کار در کشت سنتی برنج از یک طرف وکمبود روزافزون منابع آبی از طرف دیگر از مشکلات اصلی کشت برنج در ایران به شمار می آید. از این رو آبیاری قطرهای در کشت برنج روش مناسبی جهت کاهش آب کاربردی و افزایش بهره وری آب است.گیاه برنج، با سطح زیر کشت حدود 550 هزار هکتار، از نظر اهمیت دومین غله مهم خوراکی بعد از گندم در ایران می باشد. با توجه به افزایش رشد جمعیت و نیاز روز افزون جامعه به مصرف این محصول غذایی پیش بینی می شود نیاز سالانه برنج در ایران درچند سال آینده به مراتب بیشترشود.آب مهمترین عامل برای تولید پایدار برنج است. تقریبا 75 % برنج جهان از شالیزارهای فاریاب تولید میشود. برنج بزرگترین مصرف کننده آب در بین همه محصولات کشاورزی است و رشد آن به طور قابل توجهی تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی و متعاقب آن کمبود آب قرار دارد.