امید و امیدواری از منظر امیرالمومنین در نهج البلاغه

امید و امیدواری یکی از مباحث مهمی است که بشر در مسیر پرتالطم زندگی اش به آن نیاز دارد؛ چرا که مسیری که باید طی کند تا به خداوند متعال برسد، پر فراز و نشیب است؛ و امید به خدا موجب آرامش تالطم دریای زندگی است. امید به خدا باید با یقین باشد و در غیر اینصورت نتیجه ای به دنبال ندارد. امید باید در دلها جاری باشد و صرف اینکه زبانی باشد کافی نیست و ثمره ای هم برای آدمی نخواهد داشت. در این پژوهشی که از کلام جامع و کامل موالی متقیان حضرت امیرالمومنین علیه السلام و از کتاب گران بها و برادر قرآن؛ نهج البلاغه گردآوری شده؛ به بررسی امید و امیدهای راستین و موثر پرداخته شده و آیات و روایات مربوط به هر کدام جمع »امیدواری منفی« ،»امیدواری مثبت« ،» شناخت امیدواری« است. نتایج آن با عناوین آوری شده و هر مورد به اختصار توضیح داده شده؛ که راهی برای شناخت درست امید به خدا و اعتقاد و ایمان راستین به خدا را پیش پای مخاطب می گذارد. مطالب تحقیق حاضر با روش کتابخانه ای گردآوری و به روش توصیفی_تحلیلی تدوین گردیده است.

کلیدواژه ها:

امید ، رجاء ، یاس ، قنوط ، توبه