ارزیابی الگوی مکانی تغییرات هیدرومدول آبیاری تحت الگوهای کشت متفاوت در شمال غرب ایران

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MMWS-5-1_013

تاریخ نمایه سازی: 26 فروردین 1404

چکیده مقاله:

پروژه های مربوط به مهندسی آب، نیازمند برآورد دقیق نیاز آبی گیاهان در مناطق مختلف است. هدف از آین پژوهش بررسی تغییرات مقدار آب مصرفی گیاهان الگوی کشت، برای برخی از مناطق شمال غرب کشور، به صورت تابعی از پارامترهای اقلیمی استخراج است. ابتدا پارامتر های هواشناسی مربوط به ایستگاه های تبریز، کلیبر، پارس آباد، گرمی و بوکان، از سازمان هواشناسی کشور اخذ شد. در گام بعدی، با استفاده از نرم افزار کراپ وات (معادله FAO۵۶)، تبخیر و تعرق گیاه مرجع چمن، تشعشعات خورشیدی و بارش موثر در ایستگاه های مورد نظر استخراج شد. با استفاده از الگوی کشت مناطق مورد نظر، هیدرومدول برای هر ماه محاسبه شد. در مرحله پایانی، با استفاده از معادله ویبول، مقادیر هیدرومدول با دوره بازگشت های مختلف برای مناطق مورد نظر استخراج شد. نتایج نشان دادن که میانگین تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع چمن ایستگاه های تبریز، کلیبر، پارس آباد، گرمی و بوکان به ترتیب ۱۲/۴، ۰۳/۳، ۸۶/۲، ۳۲/۳ و ۸۶/۳ میلی متر بر روز است. میانگین هیدرومدول آبیاری برای مناطق ذکر شده نیز، به ترتیب ۷۳/۰، ۳۵/۰، ۶/۰، ۷/۰ و ۶۲/۰ لیتر بر ثانیه بر هکتار به دست آمد. با استفاده از تابع تغییرات خطی، با تغییر دوره بازگشت از ۲ سال به ۲۰۰ سال و کاهش احتمال وقوع، مقادیر هیدرومدول آبیاری به ترتیب، ۱۰۹/۰، ۱۷۴/۰، ۱۳۲/۰، ۱۸۹/۰ و ۰۷۸/۰ لیتر بر ثانیه بر هکتار، معادل ۸۸/۱۰، ۳۶/۱۷، ۱۷/۱۳، ۳۸/۱۹ و ۷۸/۷ درصد متوسط، افزایش پیدا کرد. هم چنین با استفاده از تابع تغییرات نمایی، مقادیر هیدرومدول آبیاری به ترتیب، ۱۲۲/۰، ۳۰۵/۰، ۱۵۹/۰، ۲۷۱/۰ و ۱/۰ لیتر بر ثانیه بر هکتار، معادل ۲۳/۱۲، ۵/۳۰، ۸۲/۱۵، ۰۹/۲۷ و ۰۴/۹ درصد متوسط، افزایش پیدا کرد.

نویسندگان

آرش امیرزاده

دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

مجید رئوف

استاد/گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

رئوف مصطفی زاده

دانشیار/گروه منابع طبیعی، پژوهشکده مدیریت آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی