بررسی ضرایب فعالیت سیستم واکنشی چهار جزئی

امروزه مدل سازی و شبیه‌سازی برجهای تقطیر واکنشی به علت مزایای فراوان آن از جمله ادغام دو فرآیند واکنش و جداسازی در یک مرحله، کاهش هزینه اولیه و عملیاتی، کاهش محدودیت‌های ناشی از تعادل شیمیایی، استفاده از گرمای واکنش در تقطیر، جداسازی مخلوط‌های آزئوتروپی و غیره رو به افزایش است. برای انجام مدل‌سازی و شبیه‌سازی موفق، نخستین گام اساسی، اتخاذ روشهای مناسب برای محاسبه خواص ترمودینامیکی می‌باشد. عدم تطابق خواص ترمودینامیکی محاسبه شده با داده‌های تجربی منجر به کاهش دقت مدل و عدم شبیه‌سازی موفق در برآورد رفتار سیستم شود. این مقاله ضرایب فعالیت سیستم واکنشی چهارجزیی اسید استیک (1) + اتانول (2) + اتیل استات (3) + آب (4) را بر اساس روشهای (ASOG, UNIFAC) Group contribution و همچنین ضرایب فعالیت سه سیستم دو جزیی به صورت، اسید استیک (1) + اتیل استات (2)، اتانول (1) + اتیل استات (2)‌و اسید استیک (1) + آب (2) بررسی شده است و نتایج حاصل با داده‌های تجربی مقایسه گردیده‌اند. در نهایت نتایج حاصل نشان می‌دهد که روش ASOG با د قت بالاتری در مقایسه با روش UNIFAC، می‌تواند ضرایب فعالیت را با توجه به داده‌های تجربی در اختیار قرار دهد.

کلیدواژه ها:

ضریب فعالیت ، مدلسازی ، شبیه‌سازی ، تقطیر واکنشی ، AsOG ، UNIFAC ، اتیل استات