بررسی رابطه انعطاف پذیری دورکاری و عملکرد سازمانی با نقش تعدیل کنندگی خط مشی سازمانی

سیستم انعطاف پذیری دورکاری به سازمان این امکان را می دهد که در هر شرایط آشفته و بحرانی که کارکنان نمی توانند به راحتی به محل کار خود بروند، از نظر کاری فعال بمانند. هدف از این تحقیق بررسی رابطه انعطاف پذیری دورکاری و عملکرد سازمانی با نقش تعدیل کنندگی خط مشی سازمانی بود. این تحقیق از نوع کاربردی و روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان شاغل در بانک ملی استان آذربایجان غربی می باشد به تعداد ۴۶۵ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس جامعه آماری و فرمول کوکران ۲۱۰ نفر مشخص شد و روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه برگرفته از چترجی و همکاران (۲۰۲۲) بود. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه و عوامل آن از ۰.۷۰ باالتر بود که، داللت بر پایایی ابزار دارد. به منظور آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج نشان داد که خط مشی سازمانی بر رابطه بین انعطاف پذیری دورکاری و عملکرد سازمانی نقش تعدیل کنندگی ندارد. انعطاف پذیری دورکاری بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. انعطاف پذیری محل کار بر انعطاف پذیری دورکاری تاثیر مثبت و معناداری دارد. انعطاف پذیری زمان کار بر انعطاف پذیری دورکاری تاثیر مثبت و معناداری دارد. انعطاف پذیری زیرساخت سازمانی بر انعطاف پذیری دورکاری تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری دورکاری ، عملکرد سازمانی ، خط مشی سازمانی