ساخت و مشخصه یابی هیدروژل کامپوزیتی فیبروئین ابریشم اصلاح شده/ چارچوب فلزی– آلی مبتنی بر روی با استفاده از واکنش فنتون برای کاربردهای پزشکی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAME-44-0_002
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1404
چکیده مقاله:
مقدمه و اهداف: هیدروژل ها به عنوان داربست های سه بعدی آب دوست، نقش مهمی در جذب مایعات زیستی و ایجاد پایداری مکانیکی در فرآیند بازسازی بافت ایفا می کنند. هدف این پژوهش، طراحی و سنتز هیدروژل های کامپوزیتی جدیدی بر پایه فیبروئین ابریشم اصلاح شده با گروه های تیول و چارچوب فلزی-آلی (Zn-Bio MOF) حاوی یون روی و لیگاند آدنین، به منظور بهبود خواص مکانیکی و زیستی برای کاربردهای مهندسی بافت است.مواد و روش ها: فیبروئین ابریشم خالص استخراج و با افزودن گروه های تیول از طریق اتصال ال-سیستئین اصلاح شد. برای تایید این اصلاحات، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه انجام شد.Zn-Bio MOF نیز از طریق فرآیند هیدروترمال با یون روی (II) و لیگاند آدنین سنتز شد. سه نوع هیدروژل کامپوزیتی تهیه شد: (۱) هیدروژل بر پایه فیبروئین ابریشم اصلاح شده، (۲) هیدروژل بر پایه فیبروئین ابریشم اصلاح شده ژل شده با واکنش فنتون و (۳) هیدروژل کامپوزیتی حاوی Zn-Bio MOF در غلظت های مختلف. برای مشخصه یابی، از میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس استفاده شد.یافته ها: نتایج طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه کاهش شدت پیک های cm⁻¹ ۱۶۵۰ و cm⁻¹ ۳۳۰۰ و ظهور پیک های جدید مربوط به پیوندهای S-S و S-H را تایید کرد. میانگین قطر نانوذرات Zn-Bio MOF برابر با ۰/۱۲±۰/۳۹ نانومتر و مساحت سطح ویژه آن ۱۱۳۸/۳ مترمربع بر گرم بود. بررسی خواص تورم و تخریب نشان داد که هیدروژل های حاوی نانوذرات Zn-Bio MOF دارای مدول فشاری و چقرمگی بالاتر، کاهش وزن حدود ۳۰ درصد طی ۷۲ ساعت، و رفتار تورمی کنترل شده بودند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که هیدروژل های کامپوزیتی Zn-Bio MOF به دلیل بهبود خواص مکانیکی و کنترل تورم، پتانسیل بالایی برای استفاده در مهندسی بافت و کاربردهای زیستی دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد کیان وجدان پاک
دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
کیانا محققیان
دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
مهشید خرازیها
دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :