نقش تحریف های شناختی در پیش بینی میزان گرایش دانشجویان به خودکشی

این پژوهش با هدف بررسی نقش تحریف های شناختی در تبیین میزان گرایش دانشجویان به خودکشی انجام شده است. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بود. از این تعداد ۷۴۸ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس ملی سلامت روان دانشجویان و پرسشنامه تحریف های شناختی عبداله زاده و سالار (۱۳۸۹) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که با افزایش تحریف های شناختی در دانشجویان، میزان تمایل به خودکشی نیز در آنان افزایش می یابد؛ تحریف های شناختی در مجموع قادر به پیش بینی ۴/۴۲ درصد واریانس گرایش به خودکشی در دانشجویان بودند. از بین تحریف های شناختی، تفکر همه یا هیچ از توان پیش بینی کنندگی باالتری برخوردار بود. براین اساس با توجه به نقش تحریف های شناختی در افزایش گرایش دانشجویان به خودکشی به نظر می رسد مداخالت روان شناختی مبتنی بر اصلاح تحریف های شناختی و ارتقاء مهارت های تنظیم شناختی هیجان می تواند به کاهش میزان افکار خودکشی در این قشر کمک کند.

کلیدواژه ها:

تحریف های شناختی ، خودکشی ، دانشجویان