کودکان اوتیسم وآموزش واقعیت مجازی

از آنجایی که انسان امروزی تکنولوژی را در حل مسائل بی شماری به کار می گیرد، این احتمال وجود دارد که بتوان از آن در زمینه حل مسائل روانشناسی نیز استفاده کرد. یکی از مسائل مطرح شده در این زمینه این است که آیا واقعیت مجازی می تواند به افراد اوتیسم در درک و برقراری ارتباط با دنیای واقعی کمک کند؟! آیا کودکان اوتیسم می توانند از این طریق دیوارهای مابین خود و دنیای واقعی را فرو بریزند؟ بیماری اوتیسم به صورت مجموعه ای از رفتارهای مشخص شناخته می شود که به شکل یک طیف است و در افراد مختلف با درجات تاثیر گذاری متفاوت دیده می شود. برای بیماری اوتیسم هیچ دلیل مشخصی مطرح نشده است اما باید به این نکته توجه کرد که تشخیص زود هنگام، می تواند به افراد در دریافت حمایت و رفع نیازهایشان کمک بسیاری کند که مستقیما بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر می گذارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی کاربردهای آموزش مجازی و ابزارهای الکترونیکی بر کودکان دارای اختلال توجه یا طیف اوتیسم، فرآیندهای کاربردی در استفاده از وسایل آموزشی مجازی، که می توانند برای کودکان طیف اوتیسم مفید باشند و به بهبود کیفیت یادگیری و زندگی کودکان مبتال به اوتیسم کمک کنند و نیز به تحلیل داده ها در مورد تاثیر رسانه های مجازی بر کودکان طیف اوتیسم و ابزارهای پژوهشی مختلفی که می توان استفاده کرد، می پردازد. بررسی ها نشان می دهد آموزش مجازی می تواند به بهبود مهارت های اجتماعی، افزایش توجه و تمرکز، افزایش انگیزه و علاقه به یادگیری، تقویت مهارت های ارتباطی و دسترسی به منابع آموزشی متنوع کمک کند.

کلیدواژه ها:

کودکان اوتیسم ، مشکلات ارتباطی ، آموزش مجازی و بازی ها