اهمیت شناخت و توسعه نوآوری های آموزشی در پیشرفت و بقای نظام آموزش و پرورش

پیشرفت شتابان فناوری و دانش در قرن بیست و یکم، جامعه جهانی را وارد عصر نوینی ساخته است. دستاوردهای خارق العاده در حوزه هایی نظیر هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی، رباتیک و واقعیت مجازی، سرعت تحولات جهانی را بی سابقه کرده است. این تغییرات، اگرچه فرصت های ارزشمندی خلق نموده، اما چالش های پیچیده ای را نیز برای جوامع ایجاد کرده و تاثیری ژرف بر سبک زندگی بشر گذاشته است. همزمان، تحولات فناورانه، خواسته ها و الزامات نظام های آموزشی را دگرگون ساخته است. در طول تار یخ، بشر همواره از راهکارهای گوناگونی برای ارتقای فرایند آموزش بهره برده است. پس از انقلاب صنعتی، تقاضا برای آموزش های فنی و مهندسی اوج گرفت و موج ی از تاس یس مدارس فن ی و دانشگاه های تخصصی را رقم زد. در سده ب یستم، روش های تجربه محور و رو یکردهای سازنده گرایی در عرصه آموزش گسترش یافتند. افزون بر ا ین، نوآوری هایی مانند نرمافزارهای آموزشی و آموزش الکترونیک به تدریج جایگاه خود را تثبیت کردند. اکنون، نظام های آموزشی کشورهایی همچون فنالند، کانادا و سنگاپور با اتکا به شیوه های نوین و مبتنی بر نیازهای فراگیران، در مسیر تحول گام برمی دارند. این جوامع بر پرورش مهارت های کاربردی و یادگیری مادام العمر تمرکز دارند. با این حال، شماری از سیستم های آموزشی همچنان در تطابق با تغییرات جهانی با تاخیر عمل می کنند. پژوهش پ یش رو، با بررسی ضرورت درک و گسترش نوآوری های آموزشی، لزوم نوسازی ساختار آموزشی کشورها برای همسویی با تحولات جهانی را تایید می کند

کلیدواژه ها:

شناخت ، توسعه ، نوآوری ، نوآوری آموزشی ، پیشرفت ، آموزش و پرورش