اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر حساسیت بین فردی نوجوانان دارای مشکلات رفتاری-هیجانی

پیشگفتار: امروزه بهزیستی روان شناختی نوجوانان یکی از چالش های مهم است. طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی بیست درصد نوجوانان از مشکلات هیجانی رفتاری رنج می برند. با توجه به پیامدهای بلند مدت این مشکلات و هزینه های فراوان درمانی، اجرای مداخلات درمانی مناسب از ضروریات می باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر حساسیت بین فردی نوجوانان دارای مشکلات هیجانی رفتاری بود.  روش: پژوهش پیشرو نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر پانزده تا هجده ساله شهرستان اصفهان بود. از طریق روش نمونه گیری هدفمند تعداد چهل نوجوان انتخاب، و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حساسیت بین فردی بایس و پارکر۱۹۸۹ استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی ال اس دی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.  یافته ها: نتایج نشان داد بین نمرات حساسیت بین فردی گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری(۰۵/۰>P) وجود داشت. در بررسی زیرمقیاس ها، زیرمقیاس آگاهی بین فردی، کمرویی و عزت نفس شکننده در مرحله پس آزمون تغییرات معناداری نشان دادند. در مرحله پیگیری با این که نمرات هر سه مقیاس کاهش داشتند، اما تفاوت معناداری بین نمرات پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد که حاکی از تداوم نتایج در طول زمان بود. پی آمد: از یافته های به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر ذهنی سازی تاثیر معناداری بر متغیرهای روان شناختی آگاهی بین فردی، عزت نفس، کمرویی و حساسیت بین فردی نوجوان دختر دارد. بنابراین روانشناسان کودک و نوجوان با در نظر گرفتن نتیجه این تحقیق می توانند جهت آموزش و کاهش حساسیت بین فردی در بین دانش آموزان دختر از درمان مبتنی بر ذهنی سازی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

Adolescencec ، Emotional-Behavioral Problem ، Interpersonal Sensitivity ، Metallization Based Therapy ، نوجوانی ، مشکلات رفتاری-هیجانی ، حساسیت بین فردی ، درمان مبتنی بر ذهنی سازی