واکاوی تنهایی های سه گانه و تکنیک های درمان آن در رمان «زهر اللیمون وقصص اخری» علاء الدیب در پرتو نظریه اروین یالوم

نقد روانکاوی یکی از رویکردهای نقد ادبی است. در این نوع نقد، شرایط و اوضاع و احوال فرد از جمله اضطرابات و آشفتگی های درونی و ذهنی او مورد بررسی قرار می گیرد. یکی از اضطرابات وجودی انسان، تنهایی است. متون ادبی به خصوص رمان دارای شخصیت هایی است که می توان نمود اضطراب تنهایی را در آنها مورد واکاوی قرار داد. نظریات گوناگونی پیرامون نقد روانکاوی وجود دارد که یکی از آنها نظریه روان پویه درمانی اروین یالوم است که در آن به مضامینی چون مرگ، تنهایی، آزادی و پوچی اشاره شده است. هدف از این جستار بررسی و تبیین توصیفی- تحلیلی تنهایی های سه گانه درون فردی، بین فردی و اگزیستانسیال و شگردهای درمان آن در رمان «زهراللیمون وقصص اخری» از علاء الدیب در پرتو نظریه یالوم است تا از این طریق لایه های معنایی و محتوایی نهفته در متن برای مخاطب نمایان گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد تنهایی های سه گانه حاکم بر شخصیت های داستان و مضامین آن در شیوه روایی و ساختار داستان نیز نمود یافته است. به گونه ای که نویسنده در بخش های مختلف از شگرد تک گویی و زوایه دید متناسب با مضمون بهره جسته است. همچنین از میان تکنیک های تعیین شده از سوی یالوم، تکنیک هایی نظیر پذیرش کارکرد یاد خدا، عشق ورزی به وطن، مهرورزی به دیگران و ارتباط با آنها، همانندسازی و خیال پردازی به عنوان راهکارهای تسکین تنهایی در این رمان مشاهده گردید.کلمات کلیدی: نقد روانکاوی، تنهایی، رمان، زهر اللیمون وقصص اخری، یالوم.

کلیدواژه ها:

نقد روانکاوی ، تنهایی ، رمان ، زهر اللیمون وقصص اخری ، یالوم